یکی بود، هیشکی نبود

یکی بود که بودنش

که کنارم موندنش

به زندگیم معنی میداد

رفت و نمیره اون ز یاد

قصه ما به سر رسید

یکی بود، یکی نبود

به تومیگم ...میدونی می حوام  شروع کنم از یه قصه ای میدونم نابودی مثل من خسته ای

تمام عمرم تو ذهنم حقیقتی روشن بود ولی چشمم بسته بود

زندگیم رو کردم نابود وحسرتی تودلم نشسته بود

چشمم خون بستگی داره به اینکه می خوای باورکنی یانه اگر آره بشین پای حرفم بامن

شب بود وهوا بد جور سرد بود وخیابون خلوت بود  وامید واسم کم بود وباخودم زدم به خیابون وفکر کردم که چرامن خودم روفدای تو کردم

درآن لحظه بود قلمی تودستم حی میفشردم  حی میفشردم  آن را

نگاهی کردم به جیبم دیدم کاغذی نشستم ونوشتم چیزی که تودلم بود

به تومی گم که می خوای عاشق بشی ای پسر  گوش کن به حرفام  حرف دل باورکن ونباش خام

یه زمانی مثل همه منم عاشق  شدم باورم شد که عشقه داره دلم وتکون میده

زندگی بدونش معنی نداشت  ونبودنش تباهی بود برام

بودنش برام کمال هستی بود

من به تواز خودتت نزدیکتر بودم ازمجنون مجنون ترمن بودم

عاشقت بودم دوستت داشتم ..به خداتنه تورو می خواستم من توی این دنیا

ولی تورفتی وکردی منو بدبخت قلبم شکست وامیدم ازدست رفت

تا اینکه خدا بهم نشون داد راه رو حالا من میخوام به تو بگم این رازو

پس خوب گوش کن

این دنیا لعنتی رسمش اینه  خوبی میکنی وبدی دورورت رومیگیره

عاشق شدن تواین زمونه خرییته وآذاد ورهابودن بهترین نعمته

می خوای امتحان کنی جاده بازه ولی پشیمون میشی  میرسی به من تازه

حرف دلم بود به خودم وحرف من به دخترای خوب