بي تو Online شبي باز از آن Room گذشتم

همه تن چشم شدم دنبال ID تو گشتم

شوق ديدار تو لبريز شد از Case وجودم

شدم آن User ديوانه که بودم

وسط صفحه Room , Desktop ياد تو درخشيد

Dingصد پنجره پيچيد

شکلکي زرد بخنديد

ياد آمد که شبي با هم از آن Room گذشتيم

Chat گشوديم و در آن PM دلخواسته گشتيم

لحظه اي بي خط و پيغام نشستيم

تو و Yahoo و Ding و دنگ

همه دل داده به يک Talk بد آهنگ

windows و Hard و Mother board

دو نفر دست بر آورده به Keyboard

تو همه راز جهان ريخته در طرز سلامت

من به دنبال معماي کلامت

يادم آمد که به من گفتي از اين عشق حذر کن

لحظه اي چند بر اين Room نظر کن

Chat آيينه عشق گذران است

تو که امروز نگاهت به Emailي نگران است

باش فردا , PMات با دگران است

تا فراموش کني چند از اين سايت Log Out کن

باز گفتم حذر از Chat ندانم

ترک Chat کردن هرگز نتوانم نتوانم

روز اول که Emailام به تمناي تو پر زد

مثل Spam توي Box تو نشستم

تو Delete کردي ولي من نرميدم نگسستم

باز گفتم که تو يک Hacker و من User مستم

تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم

تو مرا Hack بنمودي , نرمديدم نگسستم

Room از پايه فرو ريخت

Hackerي Ignore تلخي زد و بگريخت

Hard بر مهر تو خنديد

PC از عشق تو هنگيد

رفت در ظلمت شب آن شب و شبهاي دگر هم

نگرفتي دگر از User آزرده خبر هم

نکني ديگر از آن Room گذر هم

اولین کسی که عاشقش میشی دلتو میشکنه و میره

دومین کسی رو که میای دوست داشته باشی و از تجربه قبلی

استفاده کنی دلتو بدتر میشکنه و میزاره میره

 بعدش دیگه هیچ چیز واست مهم نیست!!

 و از این به بعد میشی اون آدمی که هیچ وقت نبودی

 دیگه دوستت دارم واست رنگی نداره ...

و اگه یه آدم خوب باهات دوست بشه

 تو دلشو میشکونی که انتقام خودتو ازش بگیری

 و اون میره با یکی دیگه ......

با تو هستم

تویی که رویت را  از من بر میگردانی

به چشمانم نگاه کن

تاحالا فکر کردی وقتی نتونی با واژه ها هم بغض هرگز نشکسته رو بشکنی...

اون وقته که تو می مونی و فریاد اشکهات که برای شکستن

حصار شیشه ای دارن ثانیه شماری می کنن...

وقتی داری لحظه هات رو با یه خیال آبی که داره روز به روز برات

یه خاطره ی خاکستری میشه پر کنی...

برات سخت تر میشه وقتی دور و برت پر آدم های مهربونی باشن که

می خوان کمکت کنن اما تو نتونی حرف دلتو بزنی...

سخته ببینی که دیگه خودت هم حوصله شنیدن دلتنگی های

دل تنهات رو نداری...

و اون وقته که قلب سنگینت می مونه و بغض های تلنبار شده ش

که باید زیر غبار زمان رنگ خاطره رو به خودشون بگیرند و مدفون بشن...

اون وقته که با خودت می گی:

یه زمونی بود که کسی قلبشو با تو عوض کرد

ولی حالا...

مگه کسی پیدا میشه قلبشو با یه قلب ترک خورده ی سنگین خاکستری