من یکی از مرده های ساکن این قبرستونم....

اینجا یه قبرستون معمولی نیست.....

توی هیچ کدوم از این قبرا جنازه نیست.....

بعضیا دلشونو اینجا خاک کردن بعضیا روحشونو....

مرده متحرک!!!

آدمایی که میان اینجا موقع ورود یا خیلی ناراحتن یا خیلی برافروخته یا خیلی نا امید یا...

ولی موقع بیرون رفتن همه یه جورن.....

انگار بی حسه جسمشون...

یه جورایی انگار خسته ان...  خیلی خسته...

چشمای سنگی...    گاهی هم یه لبخندی که نیومده روی لب میماسه.....

تو هم خسته ای؟؟؟؟؟

حس میکنی یه چیزی قبلاْ بود که دیگه نیست؟؟؟

انگار توخالی شدی؟؟؟؟؟

پس همسایه ایم!.....

قطعه ی چند؟

ردیف چند؟؟؟؟؟

آدرس بده هر از چند گاهی بهت سر بزنم!